Projekt węzła na Placu Grunwaldzkim powstał w tym samym czasie, co pomysł DTC. Od trzech latach istnieje jednak w rzeczywistości i ułatwia podróżowanie mieszkańcom Wrocławia. Zlokalizowany jest na Placu Grunwaldzkim stanowiącym usługowe subcentrum dla wschodniej części miasta od niedawna wzbogacone o budowaną razem z węzłem galerię handlową. Węzeł zlokalizowany jest pomiędzy jezdniami drogi krajowej nr 8. Krzyżują się tu trasy tramwajowe posiadające wyjazdy w pięciu kierunkach. Z węzła korzysta 6 linii tramwajowych i 9 linii autobusowych normalnych (nie licząc linii nocnych). Z zespołu przystanków nie korzysta jedna linia tramwajowa, której przystanki zlokalizowano w południowej części placu oraz niektóre linie autobusów miejskich i podmiejskich kończących tu trasę – korzystające z przystanków zlokalizowanych na wschód od węzła.
Podstawową wadą węzła na Placu Grunwaldzkim jest znaczna segregacja ruchu pieszego. Dojście na węzeł możliwe jest tylko przejściem podziemnym prowadzącym do pozostałych części placu oraz bezpośrednio do budynku galerii handlowej. Przejście jest co prawda czyste i monitorowane a dla niepełnosprawnych udostępniono windy, ale jednak brak możliwości dojścia na przystanek po powierzchni jest zauważalnym utrudnieniem. Przejścia naziemne prowadzące do węzła były początkowo planowane, jednakże w ostatecznej wersji zostały wykreślone z projektu. Pomiędzy poszczególnymi peronami można przemieszczać się po powierzchni, aczkolwiek przejścia zlokalizowane są tylko w skrajnych punktach węzła – podróżny znajdujący się w jego połowie musi skorzystać ze schodów lub biec na skraj przystanku. Platformy przystanków nie zostały w ogóle wyniesione i znajdują się na poziomie terenu, co jak na dzisiejsze czasy jest ogromnym niedociągnięciem i utrudnieniem dla osób upośledzonych ruchowo.
Węzeł na Placu Grunwaldzkim zyskał efektowne zadaszenie składające się z oddzielnych konstrukcji dla każdego peronu połączonych jednak w zwartą całość na planie elipsy podkreślającą kształt węzła. Przy budowie obiektu oraz wyposażeniu placu użyto wysokiej jakości materiałów z kamienia, szkła i metalu. Budowę węzła wykorzystano także jako okazję do budowy wokół placu pełnego pierścienia dróg rowerowych oraz parkingów dla rowerów przed wejściem do galerii handlowej. Na szczególną uwagę zasługuje efektowne zadaszenie węzła, które nie tylko chroni przed nieprzyjaznymi warunkami atmosferycznymi, ale też staje się ikoną transportu publicznego i wyznacznikiem jego znaczenia dla miasta. Przystanek przesiadkowy na Placu Grunwaldzkim jest pierwszym tak zwartym i zintegrowanym węzłem przesiadkowym w Polsce. Pewien niedosyt pozostawia rozwiązanie komunikacji pieszej w jego obrębie. Węzeł w ciągu godziny obsługuje 30 par tramwajów i ok. 35 par autobusów.
Wykonano na podkładzie zaczerpniętym z aplikacji GoogleEarth
Czytaj dalej: LIPSK – HAUPTBAHNHOF