Węzeł Bellevue w Zurychu położony jest na terenie śródmieścia w atrakcyjnym sąsiedztwie Jeziora Zuryskiego w obrębie zadrzewionego miejskiego placu otoczonego kamienicami z przełomu XIX i XX wieku. Ikoną węzła i jednym z symboli transportu publicznego w Zurychu jest potężna modernistyczna wiata na planie trójkąta zaprojektowana w 1939 roku na wystawę krajową. Wzdłuż każdego z jej trzech boków zlokalizowane są platformy przystanków dla siedmiu linii tramwajowych jadących w poszczególnych kierunkach. W pobliżu węzła zaczynają trasę także dwie podmiejskie linie autobusowe.
Widok na wiatę peronową węzła Bellevue
Dzięki nietypowemu rozplanowaniu wokół trójkątnego budynku węzeł jest wyjątkowo zwarty. Udało się go dodatkowo skompaktować dzięki powszechnemu stosowaniu w zuryskich tramwajach fotokomórek uniemożliwiających przytrzaśnięcie wsiadającego pasażera. Dzięki temu niektóre przystanki można było zlokalizować na łukach, mimo iż na takim przystanku motorniczy nie widzi niektórych drzwi pojazdu. Sama przesiadka wymaga przejścia najwyżej kilkudziesięciu metrów. Całość przesiadek odbywa się bez przekraczania jezdni. Choć w niektórych kierunkach tramwaje odjeżdżają z dwu różnych platform, to przejście z jednej na drugą jest kwestią pokonania kilku metrów. Wokół placu poprowadzono także tor pętli awaryjnej umożliwiający zawrócenie w dowolnym kierunku, a także awaryjny skręt w relacjach, które nie są wykorzystywane liniowo. Przystanek linii autobusowych znajduje się poza węzłem na jednej z jedni. Dostępny jest poprzez przejście naziemne.
Nawet jeśli tramwaje jadące w tym samym kierunku odjeżdżają z różnych przystanków, to do przejścia jest raptem kilka metrów.
Ruch pieszych w obrębie węzła odbywa się zupełnie swobodnie – perony nie są w żaden sposób wygrodzone, przechodzi się bezpośrednio po torowisku. Centralnie usytuowana wiata chroni przed trudnymi warunkami atmosferycznymi pasażerów oczekujących na wewnętrznych przystankach, na przystankach zewnętrznych zlokalizowano mniejsze, znormalizowane wiaty. Dodatkową osłonę przed słońcem dają rosnące wokół drzewa. Centralna część zadaszenia wykorzystana jest przez małe obiekty handlowe i punkt obsługi podróżnych, a także pomieszczenia służbowe i toaletę. Na każdym z przystanków ustawione są także automaty biletowe i informacja pasażerska. Platformy przystankowe wyniesione są na wysokość ok. 15-20 cm. Dojście do węzła odbywa się poprzez liczne przejścia dla pieszych zabezpieczone sygnalizacją świetlną.
Przejścia pomiędzy przystankami nie są w żaden sposób ograniczone – przechodzi się bezpośrednio po torowisku.
Węzeł przesiadkowy w Zurychu cechuje się jednocześnie wyjątkowym kunsztem inżynieryjnym i wysokimi walorami estetycznymi tak samego obiektu jak i jego otoczenia. Węzeł Bellevue, jeden z najbardziej obciążonych w Śródmieściu – obsługuje 56 par tramwajów w ciągu godziny oraz 8 par autobusów podmiejskich. Nie tylko pełni funkcję użytkową, ale też porządkuje i organizuje przestrzeń w której się znajduje stanowiąc ciekawy przykład współistnienia i wzajemnego oddziaływania infrastruktury transportu i przestrzeni publicznych. Mimo, iż powoli staje się zabytkiem, to wciąż doskonale pełni swoją rolę i stanowi niedościgniony wzór. Jego użytkownicy mogą mieć pewność, iż przesiadając się nie będą musieli przejść ani metra więcej niż jest to niezbędne.
Wykonano na podkładzie zaczerpniętym z aplikacji GoogleEarth
Czytaj dalej: WROCŁAW – PLAC GRUNWALDZKI