Prezentowany węzeł zlokalizowany jest przed wejściem do budynku dworca głównego w Lipsku, pomiędzy jezdniami obwodnicy Starego Miasta. Umożliwia on przesiadkę pomiędzy aż dziewięcioma liniami tramwajowymi, trzema liniami autobusów miejskich oraz kilkoma liniami autobusu podmiejskiego. Po przejściu na dworzec podróżny uzyskuje dostęp do kolei aglomeracyjnej, regionalnej oraz kolei sieci krajowej.
Węzeł przed dworcem głównym w Lipsku wykorzystywany jest zarówno przez tramwaje jak i autobusy.
Dojście na węzeł oraz przejście z węzła do dworca kolejowego możliwe jest poprzez naziemne przejścia dla pieszych regulowane sygnalizacją świetlną zlokalizowane po obu stronach węzła, a więc w odległości ok. 130 metrów od siebie. Zdecydowano się na takie rozwiązanie mimo, iż węzeł został zlokalizowany w pasie rozdzielczym szerokiej drogi (3-4 pasy ruchu zależnie od kierunku).
Te same platformy przystankowe wykorzystywane są zarówno przez tramwaje jak i autobusy, węzeł pozostaje w pełni zintegrowany. Pojazdy podjeżdżają na węzeł wydzielonymi pasami tramwajowo – autobusowymi. Węzeł posiada dwie pary torów oraz złożony system rozjazdów umożliwiający wjazd na oba tory z każdego z pięciu kierunków. Dzięki temu niezależnie od trasy przejazdu tramwaje jadące w tym samym kierunku zawsze odjeżdżają z tego samego przystanku, nawet jeśli wjeżdżają na węzeł z różnych ulic. Rozbudowany układ torowy umożliwia także elastyczne prowadzenie ruchu w sytuacjach awaryjnych. Zawrócenie nie jest możliwe na węźle, ale odbywać się może na oddalonej o kilkaset metrów pętli zlokalizowanej po zachodniej stronie dworca. Poza funkcją awaryjną służy ona zawracaniu i postojowi niektórych linii autobusowych obsługujących węzeł. W razie potrzeby pętla może pomieścić znaczną ilość składów tramwajowych.
Węzeł posiada indywidualne zadaszenie każdego z peronów. Każdy z peronów może pomieścić dwa czterdziestometrowe (w przypadku starszych tramwajów – trzywagonowe) składy tramwajowe. Przejście pomiędzy peronami możliwe jest na końcach węzła (przez przejścia dla pieszych) i poprzez przejście środkowe w połowie platform. Perony wyniesione są na wysokość ok. 20-25 cm ponad nawierzchnię (nieco poniżej poziomu podłogi niskopodłogowego tramwaju).
Węzeł przed dworcem głównym w Lipsku. Perony są w stanie pomieścić trójwagonowy skład mieszany – do dwu starych wagonów Tatra dołączono doczepny wagon niskopodłogowy dostępny dla niepełnosprawnych.
Węzeł Hauptbanhof w Lipsku cechuje wysoki stopień integracji. Na wspólnych przystankach zatrzymują się wszystkie tramwaje i linie autobusowe, a przesiadka zawsze odbywa się w obrębie węzła i nie wymaga przechodzenia przez jezdnie. Wyjątek od zasady stanowią jedynie 3 linie tramwajowe przejeżdżające w pobliżu dworca, ale bocznymi trasami. Przesiadki na te linie mogą odbywać się jednak na innych przystankach. Zadaszenie gwarantuje komfort przesiadki niezależnie od warunków pogodowych. Zwraca uwagę także uprzywilejowanie pojazdów komunikacji publicznej – wszystkie poruszają się wydzielonymi pasami. Węzeł obsługuje w ciągu godziny 54 pary tramwajów, 10 par autobusów miejskich i około pięciu par autobusów podmiejskich.
Wykonano na podkładzie zaczerpniętym z aplikacji GoogleEarth
Czytaj dalej: BAZYLEA – DWORZEC SBB